Autor: Adam Dąbrowski
Mam zadłużenie w funduszu alimentacyjnym. Pracuję na pełen etat i otrzymuję najniższą krajową. Jaką kwotę przejmie komornik? Czy jest jakaś kwota wolna od zajęcia?
Komornikowi przekazuje się z wynagrodzenia tyle, na ile pozwalają przepisy. Komornik sam nie decyduje o tym, ile zakład pracy ma przekazywać.
Komornik zawiadamia dłużnika, że do wysokości egzekwowanego świadczenia i aż do pełnego pokrycia długu nie wolno mu odbierać wynagrodzenia poza częścią wolną od zajęcia ani rozporządzać nim w żaden inny sposób. Dotyczy to w szczególności periodycznego wynagrodzenia za pracę i wynagrodzenia za prace zlecone oraz nagród i premii przysługujących dłużnikowi za okres jego zatrudnienia, jak również związanego ze stosunkiem pracy zysku lub udziału w funduszu zakładowym oraz wszelkich innych funduszach pozostających w związku ze stosunkiem pracy. Nadto wzywa pracodawcę, aby w granicach określonych w paragrafie drugim nie wypłacał dłużnikowi poza częścią wolną od zajęcia żadnego wynagrodzenia.
Przedmiotem egzekucji są zobowiązania wobec funduszu alimentacyjnego. Jak wynika z art. 27 ust. 3 ustawy z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów: „Należności przypadające od dłużnika alimentacyjnego z tytułu świadczeń wypłaconych z funduszu alimentacyjnego podlegają ściągnięciu wraz z odsetkami w drodze egzekucji sądowej na podstawie przepisów o egzekucji świadczeń alimentacyjnych, z uwzględnieniem przepisów niniejszej ustawy”.
Kwestie ograniczenia egzekucji i kwot wolnych od zajęcia uregulowane są przepisami Kodeksu pracy. Zatem potrącenia z wynagrodzenia są na zaspokojenie świadczeń alimentacyjnych.
„§ 1. Z wynagrodzenia za pracę – po odliczeniu składek na ubezpieczenia społeczne, zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz wpłat dokonywanych do pracowniczego planu kapitałowego, w rozumieniu ustawy z dnia 4 października 2018 r. o pracowniczych planach kapitałowych (Dz. U. z 2023 r. poz. 46), jeżeli pracownik nie zrezygnował z ich dokonywania – podlegają potrąceniu tylko następujące należności:
1) sumy egzekwowane na mocy tytułów wykonawczych na zaspokojenie świadczeń alimentacyjnych;
2) sumy egzekwowane na mocy tytułów wykonawczych na pokrycie należności innych niż świadczenia alimentacyjne;
3) zaliczki pieniężne udzielone pracownikowi;
4) kary pieniężne przewidziane w art. 108.
§ 2. Potrąceń dokonuje się w kolejności podanej w § 1.
§ 3. Potrącenia mogą być dokonywane w następujących granicach:
1) w razie egzekucji świadczeń alimentacyjnych – do wysokości trzech piątych wynagrodzenia;
2) w razie egzekucji innych należności lub potrącania zaliczek pieniężnych – do
wysokości połowy wynagrodzenia.
§ 4. Potrącenia, o których mowa w § 1 pkt 2 i 3, nie mogą w sumie przekraczać połowy wynagrodzenia, a łącznie z potrąceniami, o których mowa w § 1 pkt 1 – trzech piątych wynagrodzenia. Niezależnie od tych potrąceń kary pieniężne potrąca się w granicach określonych w art. 108.
§ 5. Nagroda z zakładowego funduszu nagród, dodatkowe wynagrodzenie roczne oraz należności przysługujące pracownikom z tytułu udziału w zysku lub w nadwyżce bilansowej podlegają egzekucji na zaspokojenie świadczeń alimentacyjnych do pełnej wysokości”.
Art. 871 Kodeksu pracy:
„§ 1. Wolna od potrąceń jest kwota wynagrodzenia za pracę w wysokości:
1) minimalnego wynagrodzenia za pracę, ustalanego na podstawie odrębnych przepisów, przysługującego pracownikom zatrudnionym w pełnym wymiarze czasu pracy, po odliczeniu składek na ubezpieczenia społeczne, zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz wpłat dokonywanych do pracowniczego planu kapitałowego, jeżeli pracownik nie zrezygnował z ich dokonywania – przy potrącaniu sum egzekwowanych na mocy tytułów wykonawczych na pokrycie należności innych niż świadczenia alimentacyjne;
2) 75% wynagrodzenia określonego w pkt 1 – przy potrącaniu zaliczek pieniężnych udzielonych pracownikowi;
3) 90% wynagrodzenia określonego w pkt 1 – przy potrącaniu kar pieniężnych przewidzianych w art. 108.
§ 2. Jeżeli pracownik jest zatrudniony w niepełnym wymiarze czasu pracy, kwoty określone w § 1 ulegają zmniejszeniu proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy”.
Minimalne wynagrodzenie jako kwota wolna od zajęcia jest tylko przy należnościach innych niż świadczenia alimentacyjne. Zadłużenie alimentacyjne to dług, którego nie obejmuje kwota wolna od zajęcia, dlatego komornik może zająć dłużnikowi 3/5 pensji bez konieczności przeliczania, ile pozostanie mu do dyspozycji. W takim wypadku odlicza się od wynagrodzenia składki na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne, zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz wpłaty dokonywane do pracowniczego planu kapitałowego, powstałą w ten sposób kwotę mnoży się przez 3/5 (czyli 60%) i to, co wyjdzie, jest kwotą dla komornika – reszta przelewana jest do dłużnika.
Zatrudniony z zaległościami alimentacyjnymi
Janek, który zarabia 4000 zł brutto, ma zaległości w płaceniu alimentów na rzecz swojego dziecka. Po odliczeniu składek na ubezpieczenia społeczne i podatek dochodowy jego wynagrodzenie netto wynosi 3000 zł. Komornik zajmuje mu 3/5 wynagrodzenia, co w tym przypadku wynosi 1800 zł (60% z 3000 zł). Janek otrzymuje więc 1200 zł, a 1800 zł trafia na konto komornika w celu spłaty alimentów.
Nagroda uzależniona od wyniku
Kasia, pracownica biura, otrzymuje dodatkową nagrodę roczną w wysokości 2000 zł. Zgodnie z przepisami nagroda ta podlega egzekucji w pełnej wysokości, więc komornik zajmuje całą kwotę nagrody. Kasia dostaje jedynie swoje podstawowe wynagrodzenie, a dodatkowe pieniądze z nagrody są przekazywane na spłatę alimentów.
Zobowiązania alimentacyjne pracownika
Marek pracuje w niepełnym wymiarze godzin i jego wynagrodzenie brutto wynosi 3000 zł. Po odliczeniach jego wynagrodzenie netto to 2200 zł. Ponieważ ma długi alimentacyjne, komornik może zająć mu 3/5 wynagrodzenia netto, czyli 1320 zł. Marek otrzymuje 880 zł. Marek musi zatem zredukować swoje codzienne wydatki, aby móc spłacić długi i utrzymać się z pozostałej kwoty.
Artykuł omawia zasady egzekucji alimentacyjnej z wynagrodzenia dłużnika. Komornik nie ma swobody w ustalaniu wysokości potrąceń, które są regulowane przepisami prawa pracy. Dłużnikowi nie wolno odbierać wynagrodzenia poza częścią wolną od zajęcia, a egzekucja dotyczy m.in. wynagrodzenia za pracę oraz nagród. Zgodnie z Kodeksem pracy potrącenia na alimenty mogą wynosić do 60% wynagrodzenia, natomiast kwoty wolne od zajęcia obowiązują jedynie w przypadku innych należności. W przypadku długów alimentacyjnych kwoty wolne nie mają zastosowania, co oznacza, że komornik może zająć większą część wynagrodzenia.
Skorzystaj z naszych porad prawnych online! Oferujemy wsparcie w zakresie egzekucji alimentacyjnej oraz innych kwestii prawnych. Przygotowujemy również odpowiednie dokumenty i pisma, abyś mógł skutecznie zadbać o swoje prawa. Zaufaj naszym ekspertom i zyskaj pewność, że Twoje sprawy są w dobrych rękach – skontaktuj się z nami już dziś!
1. Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy - Dz.U. 1974 nr 24 poz. 141
2. Ustawa z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów - Dz.U. 2007 nr 192 poz. 1378
Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę wypełniając formularz poniżej ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.
Zapytaj prawnika - porady prawne online
Zapytaj prawnika
