Opóźnienie transportu dedykowanego, czy firmie transportowej należy się pełna kwota?

Zasada swobody umów

Zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego (K.c.):

Art. 353. § 1. Zobowiązanie polega na tym, że wierzyciel może żądać od dłużnika świadczenia, a dłużnik powinien świadczenie spełnić.

§ 2. Świadczenie może polegać na działaniu albo na zaniechaniu.

Art. 353¹. Strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Art. 77. § 1. Uzupełnienie lub zmiana umowy wymaga zachowania takiej formy, jaką ustawa lub strony przewidziały w celu jej zawarcia.

Zmiana umowy – wymagane zachowanie takiej samej formy

Zgodnie z poglądami piśmiennictwa prawnego: „w myśl art. 77 § 1 uzupełnienie lub zmiana umowy wymagają zachowania takiej formy, jaką ustawa lub strony przewidziały w celu jej zawarcia. W komentowanym przepisie ustawodawca przewidział zasadę ekwiwalentności formy pierwotnej i modyfikującej czynności prawnej. W doktrynie wskazano, że modyfikująca czynność prawna współkształtuje treść wiążącego strony stosunku prawnego, co przemawia za przyjęciem rozwiązania, że należy jej dokonać w takiej samej formie, w jakiej zawarto umowę pierwotną 1414. Ekwiwalentność form przejawia się w dwóch aspektach. Po pierwsze, należy w tożsamy sposób złożyć oświadczenia woli, zatem gdy z mocy ustawy lub umowy stron (pactum de forma – art. 76) czynność prawna została dokonana w określonej formie, to do dokonania modyfikującej czynności prawnej niezbędne jest zachowanie identycznej formy. Przykładowo, jeżeli strony zawarły umowę pierwotną w formie pisemnej (zwykłej), to jej uzupełnienie lub zmiana wymagają zawarcia umowy następczej również w formie pisemnej (zwykłej). Drugi aspekt ekwiwalentności form przejawia się w powstaniu tych samych skutków prawnych niedochowania zastrzeżonej formy przy dokonywaniu modyfikującej czynności prawnej co w przypadku formy wymaganej dla pierwotnej czynności prawnej. Przykładowo jeżeli zawarcie umowy pierwotnej w określonej formie szczególnej było przewidziane pod rygorem nieważności (ad solemnitatem), to zawarcie umowy modyfikującej również jest nakazane pod tym samym rygorem 1415.

Strony mogą w treści pierwotnej czynności prawnej postanowić, że zawarcie umowy modyfikującej jest zastrzeżone pod surowszym rygorem lub wymaga zachowania wyższej formy pisemnej 1416. Przykładowo według art. 720 § 2 umowa pożyczki, której wartość przekracza 1000 zł, powinna być zawarta w formie dokumentowej dla celów dowodowych (wskazany przepis nie znajduje zastosowania w stosunkach między przedsiębiorcami – art. 74 § 4), zatem strony mogą w treści zawartej w formie dokumentowej umowy pożyczki 10 000 zł postanowić, że jej zmiana jest zastrzeżona pod rygorem nieważności albo wymaga np. dochowania formy pisemnej” (M. Maciejewska-Szałas [w:] Kodeks cywilny. Komentarz, red. M. Balwicka-Szczyrba, A. Sylwestrzak, Warszawa 2022, art. 77. lex).

Zmiana terminu umówionej dostawy

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że zawarł Pan umowę na dostarczenie ładunku na czwartek, przy czym w trakcie wykonywania umowy wyraził Pan zgodę na zmianę terminu na piątek (mail z dnia 9 lutego: „Ok, to niech przyjedzie około 10. Moja żona odbierze towar, tylko musi sam rozładować”; następnego dnia, tj. w piątek pisze Pan: „Dzień dobry, proszę o informację, czy kierowca będzie na umówiony czas”).

Do zmiany warunków umowy wystarczająca była korespondencja mailowa, która została zastosowana. Zatem w razie sporu sąd może stwierdzić, że strony zgodziły się na dostawę w piątek. Zastrzeżenia co do terminu dostawy pojawiły się dopiero po odebraniu towaru.

Ponadto w innym mailu firma transportowa wskazuje, że „terminy odbiorów i dostaw są PLANOWANE a nie GWARANTOWANE”. To dodatkowy argument na korzyść firmy, pomimo że w mailach ustalone zostało wstępnie dostarczenie na czwartek (następnie strony zgodziły się na piątek).

Brak uiszczenia zapłaty za usługę transportową

Kolejny aspekt dotyczy braku płatności kwoty, którą Pan zaproponował za wykonanie dostawy (tj. brak zapłaty zmniejszonej kwoty, pomimo że zgadza się Pan na jej zapłatę). Gdyby doszło do zapłaty tej zmniejszonej kwoty, to być może firma odstąpiłaby od dochodzenia reszty, albo przynajmniej miałby Pan mniejsze koszty sądowe w razie sporu.

Mając na uwadze powyższe, należy wskazać, że w razie sporu po Pana stronie występuje istotne ryzyko przegranej i sugeruję rozważenie uiszczenia należnej firmie kwoty (jest ryzyko, że firma może w sądzie wygrać całą dochodzoną kwotę).

Sprawa może już trafić do sądu, gdyż minęło dość dużo czasu od pierwszego wezwania do zapłaty.

Źródła:

1. Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny - Dz.U. 1964 nr 16 poz. 93

Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę wypełniając formularz poniżej  ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.