• Data: 2023-07-07 Autor: Izabela Nowacka-Marzeion
Zauważyłem na swoim koncie trzy zajęcia komornicze. Po skontaktowaniu się z komornikiem dowiedziałem się, że dotyczą one niezapłaconych mandatów za bilety z lutego 2007 r., kwietnia 2013 r. oraz listopada 2006 r. Prowadzone są również czynności za trzy mandaty z 2009 r. Wszelką korespondencję dostarczano na adres zameldowania. Nie mieszkam tam, dlatego nie miałem możliwości odebrania żadnego wezwania. Po upływie tylu lat mam również wątpliwości, czy wszystkie z wystawionych mandatów były zasadne (np. czy ktoś nie posłużył się moimi danymi), ponieważ nie przypominam sobie takich zdarzeń. Czy mogę odwołać się od zajęcia komorniczego?
Ma Pan dwie możliwości w zależności od okoliczności. Pierwsza to kierowanie sprzeciwu – w terminie 7 dni od powzięcia informacji o wyroku z uwagi na błędne doręczenie (na adres zameldowania, a nie zamieszkania). Tu należy wykazać, udowodnić, że mieszkał Pan pod innym adresem w okresach wysyłania do Pana wyroku. Z uwagi na błędne doręczenie można przyjąć, że nie zaczął biec termin na sprzeciw.
Ale czy są podstawy do sprzeciwu? Jeśli faktycznie jechał Pan bez biletu i w aktach znajduje się przyjęty mandat, to nie ma sensu wnosić sprzeciwu, bo skończy się to tym samym – jednakowym wyrokiem.
Może warto sprawdzić, czy nie są to przedawnione roszczenia. Aby powiedzieć Panu, czy roszczenie jest przedawnione, należy ustalić, czy od wydania wyroku do czasu obecnego pisma skierowano wniosek do komornika. Jeśli nie – sprawa jest przedawniona. Jeśli tak – niekoniecznie.
Jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, termin przedawnienia wynosi sześć lat, a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej – trzy lata. Zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego:
„Art. 120 [Rozpoczęcie biegu przedawnienia roszczenia]
§ 1. Bieg przedawnienia rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne. Jeżeli wymagalność roszczenia zależy od podjęcia określonej czynności przez uprawnionego, bieg terminu rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stałoby się wymagalne, gdyby uprawniony podjął czynność w najwcześniej możliwym terminie.
§ 2. Bieg przedawnienia roszczeń o zaniechanie rozpoczyna się od dnia, w którym ten, przeciwko komu roszczenie przysługuje, nie zastosował się do treści roszczenia.
Art. 121 [Zawieszenie biegu przedawnienia]
Bieg przedawnienia nie rozpoczyna się, a rozpoczęty ulega zawieszeniu:
1) co do roszczeń, które przysługują dzieciom przeciwko rodzicom – przez czas trwania władzy rodzicielskiej;
2) co do roszczeń, które przysługują osobom niemającym pełnej zdolności do czynności prawnych przeciwko osobom sprawującym opiekę lub kuratelę – przez czas sprawowania przez te osoby opieki lub kurateli;
3) co do roszczeń, które przysługują jednemu z małżonków przeciwko drugiemu – przez czas trwania małżeństwa;
4) co do wszelkich roszczeń, gdy z powodu siły wyższej uprawniony nie może ich dochodzić przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw danego rodzaju – przez czas trwania przeszkody;
5) co do roszczeń objętych umową o mediację – przez czas trwania mediacji;
6) co do roszczeń objętych wnioskiem o zawezwanie do próby ugodowej – przez czas trwania postępowania pojednawczego”.
Jeśli ZTM nie skierował wcześniej sprawy do komornika – sprawa jest przedawniona i należy złożyć w sądzie powództwo przeciwegzekucyjne.
Komornik nie może oceniać, czy roszczenie jest przedawnione. Jeśli sprawa trafi do komornika – będzie on prowadzić egzekucję. Zgodnie z treścią art. 840 § 1 pkt 2 Kodeksu postępowania cywilnego (w skrócie K.p.c.) „dłużnik może w drodze powództwa żądać pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności w całości lub części albo ograniczenia, jeżeli po powstaniu tytułu egzekucyjnego nastąpiło zdarzenie, wskutek którego zobowiązanie wygasło albo nie może być egzekwowane; gdy tytułem jest orzeczenie sądowe, dłużnik może powództwo oprzeć także na zdarzeniach, które nastąpiły po zamknięciu rozprawy, a także zarzucie spełnienia świadczenia, jeżeli zarzut ten nie był przedmiotem rozpoznania w sprawie”. Powództwo opozycyjne jest środkiem merytorycznej obrony przed egzekucją. Legitymowanym do wytoczenia powództwa przewidzianego w art. 840 K.p.c. jest m.in. dłużnik wymieniony w tytule wykonawczym jako zobowiązany do świadczenia.
W drodze powództwa opozycyjnego można zwalczać jedynie sądowy tytuł wykonawczy, bez względu na to, od jakiego organu pochodzi tytuł egzekucyjny. Ważne jest tylko to, czy danemu tytułowi sąd nadał klauzulę wykonalności. Wytoczenie powództwa przeciwegzekucyjnego może bowiem nastąpić wyłącznie po nadaniu mu klauzuli wykonalności, chociaż nie jest konieczne, aby postępowanie egzekucyjne było już prowadzone. Żądanie pozbawienia wykonalności tytułu wykonawczego znajduje uzasadnienie, tylko dopóki istnieje możliwość wykonania tego tytułu. Powództwo przeciwegzekucyjne staje się zatem niedopuszczalne z chwilą, gdy wygasła wykonalność tytułu wykonawczego na skutek wyegzekwowania całego świadczenia albo też, gdy zobowiązanie w związku z zapłatą lub innym zdarzeniem przestało istnieć (por. wyr. SA w Warszawie z 26.11.2014 r., sygn. akt VI ACA 276/14).
Podstawa powództwa opozycyjnego zachodzi wówczas, jeżeli po powstaniu tytułu egzekucyjnego, a gdy tytułem tym jest orzeczenie sądowe – po zamknięciu rozprawy, nastąpiło zdarzenie, wskutek którego zobowiązanie wygasło albo nie może być egzekwowane. Chodzi zatem o zdarzenia materialnoprawne, z którymi łączy się powstanie, zmiana albo wygaśnięcie stosunku cywilnoprawnego. Doktryna i judykatura zgodnie zaliczają do takich zdarzeń czynności prawne, jak i zdarzenia niezależne od woli stron, np. przedawnienie roszczenia.
Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę wypełniając formularz poniżej ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.
Zapytaj prawnika - porady prawne online
Zapytaj prawnika
