Czy można przekazać mieszkanie córce przy postępowaniu egzekucyjnym?

Przepisanie mieszkania a skarga pauliańska

Z uwagi na informacje przez Panią podane, tj. o prowadzonych wobec Pani postępowaniach egzekucyjnych, w pierwszej kolejności warto przybliżyć Pani instytucję skargi pauliańskiej, którą regulują przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny. Zgodnie z art. 527 § 1 „gdy wskutek czynności prawnej dłużnika dokonanej z pokrzywdzeniem wierzycieli osoba trzecia uzyskała korzyść majątkową, każdy z wierzycieli może żądać uznania tej czynności za bezskuteczną w stosunku do niego, jeżeli dłużnik działał ze świadomością pokrzywdzenia wierzycieli, a osoba trzecia o tym wiedziała lub przy zachowaniu należytej staranności mogła się dowiedzieć”. Natomiast zgodnie z art. 527 § 3 „jeżeli wskutek czynności prawnej dłużnika dokonanej z pokrzywdzeniem wierzycieli uzyskała korzyść majątkową osoba będąca w bliskim z nim stosunku, domniemywa się, że osoba ta wiedziała, iż dłużnik działał ze świadomością pokrzywdzenia wierzycieli”. Warto również wskazać, że czynność prawna dłużnika jest dokonana z pokrzywdzeniem wierzycieli, jeżeli wskutek tej czynności dłużnik stał się niewypłacalny albo stał się niewypłacalny w wyższym stopniu, niż był przed dokonaniem czynności.

Zgodnie z art. 531 § 1 „uznanie za bezskuteczną czynności prawnej dłużnika dokonanej z pokrzywdzeniem wierzycieli następuje w drodze powództwa lub zarzutu przeciwko osobie trzeciej, która wskutek tej czynności uzyskała korzyść majątkową”. Powyższe oznacza, że w przypadku przeniesienia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu na córkę to ona byłaby osobą pozwaną w sprawie.

Roszczenia wierzycieli

Zasadnicze znaczenie ma również przepis art. 533, zgodnie z którym „osoba trzecia, która uzyskała korzyść majątkową wskutek czynności prawnej dłużnika dokonanej z pokrzywdzeniem wierzycieli, może zwolnić się od zadośćuczynienia roszczeniu wierzyciela żądającego uznania czynności za bezskuteczną, jeżeli zaspokoi tego wierzyciela albo wskaże mu wystarczające do jego zaspokojenia mienie dłużnika”. Zatem w przypadku gdyby to córka była pozwaną, to albo musiałaby uregulować Pani zadłużenie, albo wskazać inne Pani mienie, z którego wierzyciel mógłby zaspokoić swoje roszczenie.

Istotny jest również czas, w którym można wystąpić ze skargą pauliańską, tj. art. 534, zgodnie z którym uznania czynności prawnej dokonanej z pokrzywdzeniem wierzycieli za bezskuteczną nie można żądać po upływie lat pięciu od daty tej czynności. Termin ten ma charakter zawity, tzn. nie jest przywracalny, co oznacza, że jeżeli upłynie, to wierzyciel nie będzie mógł skutecznie wystąpić ze skargą pauliańską.

Wobec powyższego podjęcie działania przez Panią w momencie, gdy toczy się postępowanie egzekucyjne, a przedmiotem Pani działania byłaby nieruchomość, spowodowałoby, że wierzyciele mogliby wystąpić przeciwko córce z tzw. skargą pauliańską.

Ugody z wierzycielami w sprawie długu

W obecnej sytuacji warto byłoby rozważyć zawarcie ugód z wierzycielami pozwalającymi Pani na regularne spłacanie należności bez prowadzonego postępowania egzekucyjnego. Warto także rozważyć wystąpienie do wierzycieli z wnioskiem o np. częściowe umorzenie zadłużenia przy jednorazowej spłacie kwoty X. Po spłacie zadłużeń nie będzie ryzyka w postaci ewentualnej skargi pauliańskiej.

W przypadku gdyby Pani zapisała córce spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu np. w testamencie, a w momencie śmierci miałaby Pani również nieuregulowane zobowiązania, to wówczas córka może:

• przyjąć spadek i spłacić istniejące zadłużenie,
• odrzucić spadek.

Także aktualnie Pani sytuacja nie pozwala na przeniesienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu na córkę bez ryzyka pozwania jej przez wierzycieli poprzez instytucję skargi pauliańskiej.

Źródła:

1. Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny - Dz.U. 1964 nr 16 poz. 93

Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę wypełniając formularz poniżej  ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.