Bezpodstawne roszczenia firmy windykacyjnej po wyroku sądu, co robić?

Sprawa prawomocnie osądzona – odrzucenie pozwu

Z przedstawionych przez Panią informacji wynika, że była Pani już pozwana przez firmę o zapłatę, a sąd oddalił roszczenie. Zatem uznał, że firma nie ma podstaw dochodzenia od Pani należności. Być może było to kwestią nieudowodnienia roszczenia, błędów przy cesji wierzytelności lub też uwzględnienia przedawnienia. Aktualnie firma wystąpiła do Pani z ponownym roszczeniem o zapłatę, opierając się na tzw. bezpodstawnym wzbogaceniu. Zmiana podstawy prawnej dochodzonego roszczenia jest możliwa, natomiast niekoniecznie skuteczna.

Zwrócić należy uwagę, że zgodnie z art. 199 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 2021 r., poz. 1805) – sąd odrzuci pozew: jeżeli o to samo roszczenie pomiędzy tymi samymi stronami sprawa jest w toku albo została już prawomocnie osądzona. Wobec powyższego w przypadku, w którym firma próbowałaby dochodzić roszczeń w oparciu o bezpodstawne wzbogacenie przed sądem, należałoby powołać się w odpowiedzi na pozew lub w sprzeciwie od ewentualnego nakazu zapłaty na powyższą okoliczność, wskazując, że sprawa toczyła się przed sądem i została prawomocnie osądzona, a zmiana podstawy prawnej stanowi nadużycie prawa podmiotowego przez firmę windykacyjną.

Instytucja bezpodstawnego wzbogacenia

Natomiast jeżeli chodzi o samą instytucję bezpodstawnego wzbogacenia, to uregulowana jest ona w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2022 r., poz. 1360). Zgodnie z art. 504 Kodeksu cywilnego: „Kto bez podstawy prawnej uzyskał korzyść majątkową kosztem innej osoby, obowiązany jest do wydania korzyści w naturze, a gdyby to nie było możliwe, do zwrotu jej wartości. W Pani sytuacji nie było to bez podstawy prawnej, ponieważ pożyczka została udzielona w oparciu o zawartą umowę. Stosunek prawny został oceniony przez sąd w postępowaniu sądowym i wskazano, że dochodzenie tego roszczenia jest niezasadne. Zatem już w oparciu o literalne brzmienie tego przepisu nie można uznać, że ewentualna korzyść nastąpiła bez podstawy prawnej, dlatego też wysoce wątpliwie jest zastosowanie tej kwalifikacji prawnej w Pani sprawie.

Wygaśniecie obowiązku wydania uzyskanej korzyści

W kontekście Pani sytuacji warto pamiętać również o art. 409 Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym obowiązek wydania korzyści lub zwrotu jej wartości wygasa, jeżeli ten, kto korzyść uzyskał, zużył ją lub utracił w taki sposób, że nie jest już wzbogacony, chyba że wyzbywając się korzyści lub zużywając ją powinien był liczyć się z obowiązkiem zwrotu. Zatem warto wskazać, że aktualnie nie jest Pani wzbogacona, a że ogólnie nie ma zastosowania w Pani przypadku instytucja bezpodstawnego wzbogacenia, to też nie musiała się Pani liczyć z obowiązkiem zwrotu udzielonej pożyczki. Nadto zasadne jest podniesienie zarzutu przedawnienia, gdyż zapewne pożyczka była udzielona przez podmiot, który zajmuje się zawodowo udzieleniem pożyczki. Termin przedawnienia w takiej sytuacji wynosi 3 lata.

Zatem w odpowiedzi na email proszę wskazać że: 1) kwestionuje Pani roszczenie zarówno co do zasady, jak i co do wysokości; 2) postępowanie dotyczące rzekomej wierzytelności toczyło się przed sądem X, pod sygn. akt. Y i zostało już prawomocnie osądzone; 3) nie można zastosować instytucji bezpodstawnego wzbogacenia w Pani przypadku, gdyż zmiana podstawy prawnej dochodzonego roszczenia stanowiłaby nadużycie prawa podmiotowego; 4) z daleko idącej ostrożności procesowej proszę wskazać na przedawnienie dochodzonego roszczenia oraz na to, że aktualnie nie posiada Pani kwoty wynikającej z zawartej umowy, którą oceniał sąd, a zatem nie jest Pani bezpodstawnie wzbogacona.

Źródła:

1. Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny - Dz.U. 1964 nr 16 poz. 93
2. Ustawa z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego - Dz.U. 1964 nr 43 poz. 296

Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę wypełniając formularz poniżej  ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.